Speciaal voor het Koningschieten schreef dorpsdichter Stan Mardaga dit gedicht voor de schutterij. Afgelopen zondag stelde Stan zijn gedicht voor aan onze bezoekers. Hier kan je het alvast nog eens nalezen, in afwachting van een mooi plekje voor dit stukje poëzie in het schutterslokaal.
De schutterij
Ieder jaar groot feest in april of mei.
Dat lokt heel As en omgeving naar de hei.
De schietboom staat dan recht in de grond gedraaid,
en ‘t gras rond het schutterslokaal is kort gemaaid.
Die vogel daarboven zal niet kunnen meegenieten,
als ze met de buks voor koning gaan schieten.
Iedereen oogt dan nieuwsgierig naar omhoog,
terwijl ze pinten tappen aan de toog.
Knallend vliegt iedere loden kogel,
vanuit die loop richting vogel.
Hoog op de kerk bibbert die bange haan,
en bidt tot de Heilige Sint-Sebastiaan.
Dat ze op de hei toch maar nooit zullen bedisselen
om die schietboom met zijn toren te verwisselen.
De sjètteri-j (in Assers dialect)
Eder jaor groeët fieëst èn april of mei,
dat lokt hieël As en ómgeving nao de hei.
De sjeetboum steit dan recht ènne grónd gehejd,
en ‘t graas rónd het sjèttelokaal is kort gemejd.
Dae voeëgel dao boeëve zal ’t mote besnete,
es ze met de biks vier kieëning goeën sjete.
Ederein eigt dan nówsjierig nao emoeëg,
terwi-jl ze pinte tappen aan den toeëg.
Knallend vliegt edere loeëde koeëgel,
vanówt di-j leip richting voeëgel.
Hoeëg oppe kèrk ri-jjert dae bangen haan,
en baejt tot den Hèllige Sint-Sebastiaan.
Dat ze oppe hei toch mer noeëts bedissele
óm dae sjeetboum met zi-jnen toeren te verwissele.
Stan Mardaga 2013